آموزش به بیمار

آموزش به بیمار از جنبه های اساسی مراقبت از بیمار و یک ضرورت در سیستم بهداشتی و درمانی است و فرایندی نظام مند، منطقی و برنامه ریزی شده است.آموزش به بیمار، فرایندی پویا و مداوم است که با توجه به اساسی ترین نیازها و فعالیتهای بشر از زمان پذیرش تا ترخیص رخ میدهد و البته یکی از شاخصهای کیفیت مراقبت پرستاری برای همه بیماران در همه جنبه های درمان به شمار می آید. این آموزشها با هدف کمک به فرد جهت بهبود زندگی، رسیدن به حداکثر رشد جسمی, روانی و تقویت اعتماد به نفس انجام میگیرد. عوامل متعددی مانند ارتقای سلامتی , اقامت کوتاهتر در بیمارستان ,خروج زودتر از تخت,آمادگی جهت گذراندن دوره نقاهت، تطابق بیماربا بیماری، قبول شرایط جدید، جلوگیری از بروز مشکلات و عوارض ناشی از بیماری، تغییر سبک زندگی و تبعیت از رژیم درمانی بر اساس بررسی و تعیین نیازهای آموزشی بیماران از ضروریات برجسته آموزش می باشد. برنامه های آموزش به بیمار، به طور چشمگیری هزینه های مراقبت درمانی را کاهش میدهد. ارائه آموزش به بیمار نه تنها موجب اصلاح رفتار در سیگارکشیدن، افزایش سطح تحمل، اصلاح الگوی فعالیت جسمی و تمکین از توصیه های پزشکی میشود، بلکه موجب صرفه جویی در هزینه های پیشگیری و درمان نیزمیگردد. با توجه به پاندمی covid-19 در اسفند 98 و سرعت بالای انتشار ویروس، عدم وجود درمان اختصاصی قطعی و مراجعه حجم بزرگی از افراد مبتلا به مراکز درمانی، چالش هایی در حوزه بهداشت و درمان به وجود آمده است. برخی از این چالش ها ارتباط مستقیم و غیر مستقیم با سواد سلامت مردم دارد و بهبود سواد سلامت می تواند برخی از این چالشها را حل و یا کاهش دهد. سواد سلامت، به این معنا است که اطلاعات مربوط به سلامت را از منابع صحیح به دست آوریم و با تفسیر درست اطلاعات، از آن در جهت ارتقا سلامت بهره برداری کنیم.

برخی موانع اجرای آموزش به بیمار :

موانع مرتبط باپرستاران: کمبود وقت به دلیل تراکم کاری پرستاران و افزایش تعداد بیماران

موانع مرتبط با بیماران: وضعیت نامساعد جسمی و روحی بیماربا توجه به همه گیریcovid-19

موانع مدیریتی: عدم حمایت از سوی مدیران جهت رفع نیازهای آموزشی

موانع سازمانی: عدم تناسب تعداد بیماران و پرستاران

موانع محیطی: عدم همکاری اعضای تیم درمانی در اجرای برنامه های آموزشی